Kekemelik Forum

"Kekemeliği Tedavi Etmek: 20 Yıllık Yolculuğum ve Propranolol ve Buspar'ın Yaşamı Değiştiren Kombinasyonu"

Yabancı bir kullanıcının kekemeliği ve kullandığı bazı ilaçlar hakkındaki görüşleri

Buspiron
20 yılı aşkın süredir kekemeliğime çare aradım. Meditasyon, kendi kendine hipnoz, çeşitli diyetler, ilaçlar ve görselleştirme egzersizlerini denedim. Birkaç doktorla görüştüm ve konuşma terapisini iki kez denedim. Hayal kırıklığım, endişem ve normal hissetme ve konuşma ihtiyacım, son 20 yılda beni sonunda kekemeliğe bir çare bulmayla sonuçlanan bir arayışa sürükledi. Aptalca bir şans eseri, ya da belki de kaderdi, hiçbir nüksetme ya da başka zorluk yaşamadan benim için %100 işe yarayan gerçek bir tedavi buldum. Bu tedavinin neden işe yaradığını düşündüğümü açıklamak istiyorum, böylece bu tedavinin sizin için uygun olup olmadığına kendiniz karar verebilirsiniz. Bunu ve aşağıda listelenen makaleleri okuduktan sonra, kendi araştırmalarınızın bir kısmını yapmanızı ve ardından kendi doktorunuzla konuşmanızı tavsiye ederim.
Nörolojik Sorun mu?
Öncelikle şunu söyleyeyim, başından beri kekemeliğin kimyasal bir sorundan kaynaklandığına inanıyordum. Ara sıra kısa süreli akıcılık yaşayabileceğinizi nasıl açıklayabilirsiniz? Bulduğum tedavi, bir tıp uzmanı tarafından reçete edilmesi gereken ilaçlardan oluşuyor. Araştırmamda propranolol ilacının ve diğer Beta Blokerlerin kekemeliğe yardımcı olduğu bilindiğini buldum. Bu noktada konuşma patoloğumun neden propranolol kullanımından bahsetmediğini merak ettim. Ama önce kendi durumumu açıklamama izin verin, çünkü propranolol tek başına muhtemelen sizin için işe yaramayacaktır. Tedavi bulmaya yönelik ilk adımım 24 yaşımdayken atıldı. Kekemeliğimden bıktığım için, konuşma terapisi öneren ve Xanax yazan bir doktoru ziyaret ettim. Xanax ilk başta biraz yardımcı oldu ama sonunda hiçbir faydası olmadı. Konuşma terapisi de işe yaramadı ve şaşkındım. Konuşma terapisti hava akışı tekniklerini ve düzgün nefes almayı unutmamam için parmağıma bir ip bağlamamı önerdi. Bunun umutsuz olduğunu hissettim çünkü sorun nasıl nefes aldığım değil, içimdeki hislerdi. Sonraki 15 yıl boyunca kekemelikle ilgili kitaplar okudum, beslenmeme baktım ve her türlü vitamini almaya başladım. Sonunda kan şekerimin düşük olduğunu (hipoglisemi) öğrendim ve bunu bugün kekemeliğimin neden olduğu stresin bir yan etkisi olarak izleyebiliyorum. Hayatımın bu noktasında kekemeliğimin nedeninin hipoglisemi olduğunu düşünüyordum. Oğlum, şimdi bildiklerimi o zaman bilseydim.

Konuşma Terapisi
10 yıl öncesine kadar sonunda kekemeliğim konusunda bir şeyler yapılması gerektiğine karar vermiştim. Sorunumun fiziksel değil kimyasal bir şey olduğu yönündeki düşüncelerimi daha da doğrulayan başka bir konuşma terapistiyle görüşmeye karar verdim. Kekemelikle ilgili bu tartışmayı her zaman duyarsınız. Konuşma terapisti, kekemeliğin çözümünün hava akışının olduğunu düşündükleri için öğretilerine aykırı görünen herhangi bir ilaç önermedi. Katılmıyorum ama gerginseniz, kaygılıysanız ve kolayca derin nefes alamıyorsanız nasıl düzgün nefes alabilirsiniz? Birkaç hafta sonra doktorumu görmeye karar verdim. Bu bir tedavi bulmak için son şansımdı ve her şeyi keşfedecektim. Doktorumla konuştum ve kaygılı olduğumu ve her zamankinden daha kötü kekeme olduğumu anlattım. Xanax'ı reçete etti ve ben de tekrar deneyeceğimi düşündüm. Sonuçta en son denediğimden bu yana 15 yıl geçmişti. Ancak başka bir doktora görünmem gerektiğini söyledi. Kaybedecek hiçbir şeyim olmadığını ve belki de kekemeliğin nedeni hakkında bazı fikirleri olabileceğini düşündüm.

Anahtar: Dopamin
Evet, hayatımın bu aşamasında kekemeliğim hakkında başka bir doktora gittiğimde kendimi biraz tuhaf hissettim. Sanırım oldukça "normal" bir adamım ama kendimi o kadar da normal hissetmiyordum. Evliyim, iki çocuk babasıyım, bir köpeğim, bir kedim ve 7 yıldır aynı işte çalışıyorum. Her neyse, triatelete olan başka bir doktorla konuşmaya başladım ve sizin geçmişim vs. ile ilgili yapabileceğiniz tipik bir tartışmayı yaptım. Sonunda tartışma benim endişe hissime ulaştı vs. İnternette kekemelikler ve bir nörotransmitter hakkında bir şeyler okumuştum. genellikle kekemelerde yüksek seviyelerde bulunan Dopamin adı verilen vücutta bulunur. Doktora bundan bahsettim ve o da triathaletlerin bir olaydan önce dopamin seviyelerinin yüksek olduğunu, bunun da midede kelebekler uçuşmasına neden olan adrenalin patlamasına neden olduğunu söyledi. Kendisi de triatlet olan doktor, adrenalinin neden olduğu kaygıyı azaltan propranolol ilacının varlığından haberdardı.

Yanıt
Bana Propranolol reçetesi yazıldı, ancak bunu öğrenmeden bir ay önce, bunun kekemeliğime yardımcı olup olmadığını görmek için bir anti-depresan olan Paxil'i ve bir kaygı azaltıcı olan Busparone'u almam söylendi. Ayrıca propranololü denediğimde bu ilaçları almaya devam etmem söylendi. Sonunda Paxil'i almayı bıraktım ve diğer iki ilacı aldım. Buspar kaygıyı hafifletmeye gerçekten yardımcı oldu, bunun büyük ölçüde kekemelikten kaynaklandığını düşünüyorum. Bu ilaçlarla 15 yıldır olduğundan daha iyi uyuduğumu ve nefes almamın daha kolay olduğunu fark ettim. Daha iyi bir uykuyla kendimi daha iyi hissettim ve kekemeliğimin her geçen gün biraz daha azaldığını fark ettim. Kekemeliğim her geçen gün azaldıkça kendimi daha çok güvende hissettim, bu da akıcılığımı daha da artırdı ve bana daha fazla özgüven ve daha iyi bir ruh hali kazandırdı. İki ilacın çalışma şekli şu şekildedir: Bir beta bloker olan propranolol, vücudunuzdaki adrenalinden etkilenen reseptörleri bloke eder ve bu da kalp atış hızınızı düşürür. Buspar kaygınızı daha da azaltır, bu da rahatlamanıza ve daha kolay nefes almanıza olanak tanır, bu da sonuçta zahmetsiz konuşma için ses tellerinizi gevşetmenize yardımcı olur. Kekemeliğimin ortadan kalkmasıyla fark ettiğim ilk şey, derin bir nefes alıp ciğerlerimi tamamen doldurabilme yeteneğiydi. Daha önce nefesim çok sığdı. İyi nefes almayla gelen enerji doğaldır, dolayısıyla daha iyi uyku ve daha iyi nefes alma arasında kendinizi daha iyi hissetmekten kendinizi alıkoyamazsınız, bu nedenle Paxil'e artık ihtiyaç duyulmadı.
Bugün sabahları yalnızca 10 mg'lık bir Propranolol tableti alıyorum ve bu işe yarıyor. Daha fazlasının daha iyi olmadığını ve çok fazlasının beni yorgun hissettirdiğini keşfettim, bu yüzden her gün yalnızca bir hap alıyorum.

Başarı
Kekemeliğin endişesi ve korkusu olmadan yeniden zahmetsizce konuşabilmenin ne kadar harika olduğunu size anlatamam. Sanırım kekemeliğim konusunda oldukça çekingen olduğumu söylemeliyim ki bu da muhtemelen endişelerime yardımcı olmadı. Şimdi, arabaya servis yapılan bir restoranda kekemelik olmadan hamburger sipariş etmek gibi basit şeyler bile bana büyük rahatlık sağlıyor. Bu çok ama çok zor bir şeydi ve sayısız örnek sayabilirim; örneğin yeni biriyle tanışırken adımı söylemek, birine telefon numaramı vermek ya da sadece 2 rakamını söylemek. Artık hiçbir durumda veya sosyal toplantıda hiçbir korkum yok. . Bu, yeniden doğmak ve bana kendini kanıtlamam için ikinci bir şans verilmesi gibi bir şey; o zamandan beri bunun avantajını kullanıyorum. Çok fazla çalışma ve ısrarla kekemeliğimi durdurmama yardımcı olacak doğru ilacı bulduğum için çok şanslıydım ve sizin de aynısını yapabileceğinize inanıyorum çünkü kekemelik kesinlikle kimyasal dengesizliğin neden olduğu nörolojik bir hastalıktır. İlaçları reçete ettikten sonra, onlar hakkında daha fazla bilgi edinmek için internette araştırdım. Doktorunuza başvurmadan önce aynısını yapmanızı öneririm. Daha önce de belirtildiği gibi, Propranolol bir Beta Engelleyicidir ve bazı kişilerde değişen derecelerde başarı ile kekemeliği azalttığı bilinmektedir, ancak bu geniş çapta yayınlanmamaktadır. Daha fazla bilgi için lütfen bu ilaçlara internetten bakın, çünkü onlar hakkında başka hiçbir yerde bir şey duymayacaksınız. Konuşma patologları, en azından benim ziyaret ettiklerim, kekemeliğe yardımcı olacak herhangi bir reçete önermediler ya da herhangi bir şey bilmediler ki, geriye dönüp baktığımızda bu şaşırtıcı. Bence bu, konuşma patologunun tıp hakkında pek bir şey bilmemesi ve doktorların kekemelik hakkında pek bir şey bilmemesiyle alakalı. Sanırım kekemeliğe yeterince ilgi gösterilmiyor, ancak okumalarıma göre artık kekemelikle ilgili ilaçlar üzerinde daha fazla araştırma yapılıyor gibi görünüyor.

Propranolol ve Buspar
10 yıldır propranolol kullanıyorum ve kekemeliğim yok. Vücudunuz ilaca (Buspar ve Propranolol; Paxil'in gerekli olup olmadığından emin değilim) alıştıkça kendinizi daha iyi hissetmeniz birkaç hafta alır. Propranolol ilk başta biraz baş dönmesi ve mide bulantısı hissine neden olabilir, ancak kaybolacaktır. İlk başta günde iki kez 10 mg aldım, sonra günde bire düşürdüm. Egzersiz yapabiliyorsanız bunun genel tedavinize yardımcı olabileceğini düşünüyorum, ben de öyle yaptım. Nefes alışverişim düzeldikçe kendimi o kadar iyi hissediyordum ki mini triatolona girdim ve sorunsuzca bitirdim. Ayrıca ilacı denerken kafein, soda ve şekeri de kesmenizi öneririm. Umarım benim yaşadığım başarının aynısını siz de yaşarsınız; İlaçların bana nasıl yardımcı olduğunu anlamanız ve kekemeliğin tedavi edilebileceğine inanmanıza yardımcı olmak için bu bilgiyi sizinle paylaşmak istedim. Bulduğum tedavimin başkalarına ne kadar işe yarayacağından emin değilim ama denemeye değer olduğuna inanıyorum. Genel olarak, açıkladığım nedenlerin artık kekemeliğimin nedenleri olduğunu ve yalnızca benim görüşüm olduğunu ve tıbbi bir gerçek olmadığını düşünüyorum. Bu ilaçlar, kekemeliği bırakmaya yönelik gerçek isteklilikle birleştiğinde, iyileştiğimi hissetmemin nedeni budur. Eğer yorulmaktan ve kekemelikten sıkıldıysanız lütfen bu bilgiyi doktorunuzla paylaşın.
Umarım bu bilgi size yardımcı olur ve kekemeliğin en az bir tedavisinin olduğu konusunda umut verir. Bu terapiyi doğrulamak için Kekemelik Vakfı web sitesinde, adı geçen markalar farklı olsa da kullandığım ilaç türlerinin kullanımını doğrulayan bir makale buldum. Yazıyı okumak için Kekemelik Vakfı web sitesindeki arama menüsüne gidin ve ilaç tedavisine girin. Kekemeliğe karşı Alprazolam, Sitalopram ve Klomipramin hakkındaki ilk makale okumak istediğiniz makaledir. Ayrıca http://www.stuttersfa.org/research/drugther.htm adresindeki makaleye doğrudan gidebilirsiniz . Bu araştırma, önemli bir unsur olduğuna inandığım bir beta engelleyicinin (Propranolol) dahil edilmemiş olması dışında, hemen hemen aynı bulgularımı doğruluyor. Yıllarca cevabını aradıktan sonra bu tür ilaçların kullanımını doğrulayan bu bilgiyi bulduğuma inanamadım. Belki sonunda kekemeliğin nedeni konusunda ilerleme kaydediyorlardır. Çeşitli ilaçlarla ilgili makalelerin yanı sıra, kekemeliğin nedeni ile ilişkili gibi görünen Dopamin hakkındaki bilgilere de bakmanızı tavsiye ederim. Bu ilaçların tıbbi açıdan nasıl çalıştığını açıklamaya çalışmadım ama bunu sizin kendi araştırmanıza ve doktorunuza bırakacağım. Ancak, bir ilaç kombinasyonunun kekemeliği tedavi etmek için işe yaradığını ve bu tedavinin doktorunuzla birlikte değerlendirilmesi gerektiğini size göstermek istedim. Tedavinizi bulma konusunda iyi şanslar. Bu bilgilerin size gerçekten yardımcı olacağını umuyorum.

Saygılarımla,
Rick Carney - Reddit

NOT:Her kekemenin kekemeliği farklı gelişmektedir ve dolayısıyla her ilaç/yöntem fayda göstermediği için ilk önce dil ve konuşma terapisti ve gerekirse ilaç kullanımı için bir psikiyatrist/nörolog'a gitmesi en doğrusu olacaktır.

Buspiron : Yaygın anksiyete bozukluğunun (YAB) tedavisinde, seçici serotonin geri alım inhibitörlerinin (SSGİ) yan etkilerini azaltmak, depresyon ve anksiyete bozukluklarında tedaviyi güçlendirmek amacıyla kullanılmaktadır. Bu kullanımlarına ek olarak buspiron erişkinlerde bruksizmin tedavisinde de kullanılmaktadır.

Dideral,(Propranolol, selektif olmayan ve genellikle hipertansiyon hastalığının tedavisinde kullanılan beta blokörler grubuna dahil bir ilacın tıbbi adıdır. Başarılı bir şekilde geliştirilen ilk beta blokördür.

koray