Merhaba Mücahit.
öncelikle bize gösterdiğin güven için teşekkür etmek isterim.
Bence çok açık ve çok güzel bir anlatım oldu. Bu tür hikayelerin paylaşılması, kekemelere bir ses verme açısından çok önemlidir.
Terapi gördüğün terapistler 'Kendini bu kekemeliğinle nasıl hissediyorsun?' diye sordular mı hiç...
Ben yanılıyor olabilirim, terapistlerine haksızlık etmek de istemiyorum ama duyduğum kadarıyla daha çok 'sende sorun - bende çözüm' yaklaşımı mevcut. 'Sen kekeliyorsan birşey yanlış yapıyorsun demek. Ben sana doğru nasıl konuşulur gösteririm' gibisine.
Halbuki kekeme olmayan biri bir kekemenin aklından geçenleri bilemez. Bilmesi için sorması lazım. Sordular mu sana?
Sormazlarsa bir erkeğin bir kadına doğum sancılarını anlatmasına benziyor. Yaşamadığı, yaşayamadığı bir durumu nasıl yaşayana anlatsın?
O yüzden bu tür anlatımların çok önemli olduğunu düşünüyorum. Çünkü bu forum açık bir forum. İnternette 'kekeme, kekemelik' diye arama yapan herkes er geç bulur. Ve inan ki aralarında terapistler de var ve onlar da bu tür anlatımlardan ilham alır.
(21/02/2017, 16:07)mucahit_karagulle demiş ki: [ -> ]Sonra bu grubu buldum bir şekilde.İlk bakışta ne yapmaya çalıştığnıza bir anlam veremedim.Hayata karamasar bakan insanların açtığı bir grup olarak düşündüm.Sonrasında öğrendim amacınızı.Ben de bu tekniği denemeye karar verdim.Şu an üniversite hazırlık döneminde olduğum için ciddi manada bir şey yapamıyorum ama yapılması gereken her şeyi yapmaya çalışacağım.Çünkü artık kendim olmak istiyorum.
Hayır, hayata karamsar bakan bir grup değiliz. Amacımız kekemelik sorununu gerçekçi bir yaklaşımla bireysel bazda çözmek.
Almanca bir söz var: 'Her insan kendi talihinin mimarıdır' diye.
Birçok kekeme hayatlarındaki tüm başarısızlıkları kekemeliğin üzerine atıp kendini zavallı görüyor. Ama bu yanlış bir yaklaşım. Kekemelik insanın önünde bir engel oluşturuyorsa da bu engeli aşma çabası bazen inanılmayacak güçler doğurur.
Kekemelerin genelde çok zeki olması da bazen bir engel oluşturuyor çünkü mükemmeliyetçilik ve sürekli engellenme duygusu artı bazı 'terapist' denilen şahıslar tarafından yanlış yönlendirilmeleri onları bunalıma sokabilir.
Kekemelikle baş edebilmek kekemeliği kabullenmekten geçer. Kekemelik bir kusur değil, senin kimliğinin sadece ufak bir parçasıdır. Seni yegane yapar (Türkçe öyle denir mi?). Sana büyük ihtimalle şu veya bu şekilde hayatın boyunca eşlik edecek ama doğru bir yaklaşım bulduktan sonra seni güçlü de yapar.
Kendi yazında belirttiğin gibi sahneye çıkıp kekeledikten sonra duygulardı seni mahveden. Peki diğer insanlar gerçekten senin kendini hissettiğin gibi seni yargıladı mı? Gerçekten itibarını mı kaybettin yoksa sen mi kendini öyle hissettin?
Kekemeler - hele gençler - diğer insanların ne düşündüklerine dair birçok tahmin yürütür halbuki gerçek öyle değildir. Ama sormuyor da.
Madem duyguların seni yıktı, duygularınla mücadele etmen lazım. O nedenle de duyarsızlaşmaktan bahsediyoruz. Ve senin neuroformat dediğin yöntem de - eminim - sana yardımcı olabilir.
Başarılar dilerim
Almanya'dan selamlar Petra