(14/12/2018, 09:10)ayhannn demiş ki: [ -> ]Teknikler;
1- Uzatarak okumak, konuşmak
2- Diyafram Nefesi Kullanmak
3- Her gün 2-3 saat egzersiz yapmak
4- Uyku düzenine dikkat etmek
5- Uzun nefesli bir eğitimle yeni konuşma stilini benimsemek.
Uygulayacağınız teknikler çokça denenmiş ve çok az kişinin kalıcı bir başarı sağladığı yöntemlerdir.
UZATARAK OKUMAK, KONUŞMAK
Nasıl, ne anlamda uzatarak konuşmak. Bu yöntem
- her kelimenin başlangıcında mı uygulanacak?
- sadece takılacağını hissettiğin kelimenin başlangıcında mı uygulanacak?
Bu iki soruya cevap vermek önemli olacaktır.
Bakın, daha geçen hafta bir anket düzenlemiştik ve kekemelikte önemli ilerleme kaydeden arkadaşlara nelerin yardımcı olduğunu sorduk.
Şıkların arasında 'uzatmalı / melodik konuşmayı alışkanlık haline getirdim' seçeceği de vardı ama bu şık hiçbir oy alamadı.
http://kekemelikforum.com/konu-anketimiz...clari.html
Eğer uzatarak okumayı yeni bir konuşma şekli (akıcılığı şekillendirme - fluency shaping) yöntemi olarak uygulayacaksanız, yani onu olası bir bloğa göstereceğiniz tepki olarak değil de tedbiren her kelimenin girişinde kullanılan bir yöntem olarak kullanacaksanız pek başarılı olacağını sanmıyorum.
Lütfen önce kendiniz deneyin ve UZUN VADELİ bir başarıdan sonra başkalarıyla paylaşın.
Uzatmalı konuşma yöntemi (prolongation) Van Riper terapisinde de uygulanan bir yöntem. Ama tedbiren değil, blok anında devreye sokulan bir yöntem olarak uygulanır.
Elbette ki terapi aşamasında alıştırma amaçlı olarak blok oluşmadığı halde de kullanılabilir. Fakat tekniğe hakim bir kekeme onu tedbiren uygulamaz, blok çözme tekniği olarak uygular ve bu yöntemin sorunsuz işlemesi için kişinin tüm kekemelik korkularını üzerinden atmış olması gerek. Yoksa blok anında telaşa kapılır, kontrol kaybı yaşar ve tekniğini uygulayamaz.
Linklediğim podcastta uzatmalı yöntemi (özellikle ünlülerde) ustaca uygulayan bir kekeme konuşuyor. Almanca bile olsa yönteme dikkat ederek tekniği kullandığı anları tespit edebilirsiniz.
https://speakup.podigee.io/6-005
Maalesef dört duvar arasında gıcır gıcır işleyen birçok teknik gerçek yaşamda işlemiyor. O yüzden dört duvar arasında çalışma yaptıktan sonra teknikleri en kısa zamanda sosyal yaşamda uygulamak lazım. Dışarı çıkıp tanıdık tanımadık insanlarla iletişime geçip, anket yapıp, yol sorup öğrenen tekniklere ve kekemeliğe karşı duyarsızlaşmak lazım.
Terapi yapıp da memnun kalan kaç kişi tanıyorsam (ki epey tanıdığım insan var!) hepsi terapide duyarsızlaşma aşamasının gerçek ilerlemeye yol açtığını söylüyor.
İşin başında
- Kekemeliğin bir gerçek olarak kabullenmesi
- Kekemeliği göstererek hatta anons ederek duyarsızlaşmak
vardır.
Teknikler daha sonra öğretilir ama amaç kekemeliği gizlemek olmamalı, teknik sadece akıcılığı sağlamak için kullanılır.
Önemli olan kekemelik semptomları belli olsa bile bunu tebessüm ederek (yani utanarak ve kendini başarısız hissederek değil) geçiştirmek.
Nefes çalışmaları bunun neresinde bilemiyorum. Benim başarılı yöntem olarak bildiğim terapi modellerinin içerisinde sadece McGuire yönteminde nefes çalışması var ki onlar diyafram değil, diyafram üstü / göğüs nefesini kullanırlar.
Genel olarak arkadaşların birlik olup birbirine dest olması çok güzel bir model. Yalnız seçeceğiniz yöntemin kendini ispatlamış, başarılı bir yöntem olması şart.
McGuire de sonuçta başka bir şey değildir.
Videonuzu merakla bekliyorum!