23/01/2022, 20:19
Bazal Gangliyonlarda Yüksek Demir Varlığına Bağlı Kekemelik
Şimdi düzgün konuşanlar için, oldukça basit görünebilir. Bir şey düşünürsün ve onu söyleyebilirsin. Beyninize giden ve giden ve konuşmayı mümkün kılan çoklu sinyal yollarını düşünmenize gerek yok!
Gerçekte, konuşma üretimi karmaşık bir süreçtir. Sadece ağzınızı ve gırtlağınızı değil, beyninizin çeşitli kısımlarını da içerir.
Beynin konuşulan dilin üretimini destekleyen daha az bilinen bir parçası da bazal ganglionlardır.
Araştırmacılar Bazal Ganglionların Konuşmayla İlişkisini Nasıl Öğrendiler?
Bazal ganglion yaralanması olan üç hasta gözlemlendiğinde, araştırmacılar konuşmalarında bazı anormallikler kaydetti. Deneklerden ikisi akıcı değildi. Bir denek akıcı bir şekilde konuştu, ancak üçü de anlamsal hatalar içeren agramatik cümleler üretti!
işte! Bazal ganglionlardaki yaralanmalar dilbilgisi açısından doğru cümlelerin üretilmesini ve akıcı konuşmayı engelliyorsa, doğru işlevi konuşma üretimi için de çok önemli olmalıdır.
Peki, Bazal Ganglia ve Konuşma'daki Yeni Neler Var?
Gelişimsel kekemelik dünyadaki çocukların yaklaşık %8'ini etkiler. Son istatistikler, toplam nüfusun yaklaşık % 1'inin kekeme olduğunu gösteriyor .
Mevcut teorik kanıtlar, bazal ganglionların işlev bozukluğunun gelişimsel kekemelik ile ilişkili olduğunu belirtmektedir. Bu teori, Parkinson hastalığı ile distoni (bazal ganglionları içeren bozukluklar) arasındaki benzerliklerin ve derin beyin stimülasyonu (TMI) üzerine akıcılıktaki değişikliklerin gözlemlenmesinden kaynaklanmaktadır. Dopaminerjik ilaç kullanımı akıcılık üzerinde benzer etkilere yol açar.
Erken PET taramaları, anormal bazal gangliyon fonksiyonunun bireylerde akıcı olmayan konuşmadan sorumlu olabileceğini göstermektedir. Ne yazık ki, son MRI taramaları ve fonksiyonel MRI (fMRI) çalışmaları, gelişimsel kekemeliğe neden olabilen veya karakterize edebilen bazal ganglionlardaki işlev bozukluklarını belirlemede başarısız olmuştur.
Geleneksel MRI taramaları gri maddenin hacmini, kortikal kalınlığı ve beyaz cevher lif yollarının difüzyon özelliklerini belirleyebilir. Geleneksel MRG veya fMRI, bu teoriyi doğrulamak veya çelişmek için yeterli görüntüleme kanıtı sağlayamaz!
Bu nedenle, araştırmacılar yarı nicel tam beyin haritaları oluşturmak için çok parametreli bir haritalama (MPM) protokolü kullandılar. Bu haritalar, beynin hedeflenen bölümlerindeki miyelin ve demir içeriğini ölçen doku mikro yapılarındaki farklılıkları ortaya çıkarabilir.
Bu çalışmanın amacı, kekeleyen bireylerin beyin taramalarını, akıcı konuşan, benzer yaş ve cinsiyetteki bireylerle karşılaştırmaktır. Görüntüleme çalışması, kapsamlı bir karşılaştırma için deneklerin yarı niceliksel tam beyin haritalarını üretti.
Bazal ganglionlardaki düşük demir konsantrasyonları, ergenlerde zayıf bilişsel yetenek ile ilişkilendirilmiştir. Öte yandan, bazal ganglionlarda daha yüksek bir demir konsantrasyonu, Parkinson hastalığı gibi nörodejeneratif bozuklukların ayırt edici özelliğidir.
En son MPM MRI çalışması , akıcı olmayan konuşmaya katkıda bulunabilecek mikro yapılarda önemli farklılıklar olduğunu göstermektedir. Daha basit bir deyişle, kekeleyenlerin gri maddede daha yüksek bir demir konsantrasyonu vardır.
Demir ve dopamin beyinde karmaşık etkileşimlere sahip olduğundan, araştırmacılar bazal ganglionlardaki daha yüksek demir konsantrasyonlarının, kekemeliğin çökelmesinde önemli bir rol oynayan daha yüksek bir dopamin varlığına işaret ettiğini söylüyorlar.
Bazal Ganglionlarda Yüksek Demir Konsantrasyonu
Çalışma 73 katılımcıyı içeriyordu. Bunlardan 41'i kekeme, 32'si ise tipik olarak akıcı konuşan kişilerdi. Kekeleyenlerin tüm beyin hacmi, akıcı olanlardan farklı değildi.
Araştırmacılar, "Çalışma, gelişimsel kekemeliği olanlar arasında putamenler aracılığıyla kortiko-bazal gangliya-talamokortikal döngülerdeki mikroyapısal farklılıkların kanıtını sağlıyor. Bununla birlikte, çocuklukla ilişkili genetik profillerle gözlemlenen farklılıkları ilişkilendirmek için daha fazla araştırma yapılması gerekiyor. -başlangıçlı akıcılık bozukluğu."
Bazal ganglionlardaki artan demir konsantrasyonunu birbirine bağlayan yeni bulgu, artan dopamin salınımı, lizozomal disfonksiyon veya gelişimsel kekemeliğe katkıda bulunan diğer nörobiyolojik faktörlere daha fazla ışık tutabilir.
2019'da Dr. Drayna liderliğindeki bir araştırma ekibi , GNTAB genlerindeki mutasyonların beynin korpus kallozumundaki astrosit hacminde bir düşüşe neden olduğunu göstermek için fare modelleri kullandı. Bu astrositler, beynin içindeki mesajların iletilmesini destekleyen yıldız şeklindeki hücrelerdir ve korpus kallozum, iki yarım küreyi birbirine bağlayan köprü benzeri bir yapıdır.
Bunun gibi en son araştırmalardan elde edilen bulgular, her yaşta gelişimsel kekemelik için ilaç ve terapi üzerine daha fazla çalışma için yeni yollar açmaktadır.
Çok yakında, fetal genlerin analizinden veya yenidoğanların MRI'sından bir bebeğin kekeme ile büyüyüp büyümeyeceğini tahmin etmek de mümkün olabilir.
Kekemelik ve Gri Madde Hacmi
Büyük bir örneklem büyüklüğü çalışmasına rağmen, araştırmacılar aynı yaş grubundaki gri madde hacminde herhangi bir tutarsızlık bulamadılar.
Kekemeliği bilişsel işlevlerle ilişkilendiren hiçbir kanıt yoktur. Kekemeler, akıcı konuşanlar kadar yetenekli ve zeki olabilirler. Bir kişinin beyninin belirli bölümlerindeki daha yüksek demir konsantrasyonu, onların dünya nüfusunun %99'u kadar düzgün konuşmasını engelleyebilir!
rf:
https://stamurai.com/blog/stuttering-lin...l-ganglia/