09/03/2023, 20:21
giriş
Araştırmacılar, farklı vücut pozisyonlarının kekemeliğin şiddetini nasıl etkileyebileceği sorusuyla karşı karşıya kaldı. Soru ilginç, bu nedenle 24 yetişkin kekeme seçildi. Yatarken, kolçaklı sandalyede otururken, kolçaksız sandalyede ve ayakta kekemelik şiddeti açısından incelenmeleri planlandı.
Kekemeliğin şiddeti, farklı vücut pozisyonlarıyla ilişkili okuma ve konuşma görevleri arasında önemli farklılıklar vardır. Analiz, denekler kolçaksız bir sandalyeye oturduklarında, yatakta yatanlara kıyasla kekemelik şiddeti, okuma ve konuşma görevi puanlarında önemli farklılıklar ortaya çıkardı. Benzer şekilde, denekler kolçaksız bir sandalyeye oturduklarında, kolçaklı bir sandalyeye kıyasla bu puanlarda önemli farklılıklar vardı.
Çalışmak
Denekler kolçaksız bir sandalyeye oturduklarında, çoğunda orta veya şiddetli kekemelik görüldü. Deneklerin çoğunda, denekler yatakta yatarken hafif kekemelik şiddeti skorları vardı. Çoğu denek ayakta dururken hafif ila orta derecede kekemelik yaşadı. Neredeyse eşit sayıda denek, kolçaklı bir sandalyede oturmayla ilişkili hafif ila orta şiddette kekemeliğe sahipti. Denekler boyun kaslarını bir boyunlukla gerdiklerinde, çoğunda orta derecede kekemelik vardı.
Bu çalışma, kekemeliğin şiddetini beş farklı vücut pozisyonu için değerlendirmeyi amaçladı. Mevcut çalışmanın sonuçları göstermiştir ki
- Yüzüstü pozisyon, kekemeliğin şiddetini azaltmada en etkiliydi. Bu pozisyondaki deneklerin çoğunda hafif bir kekemelik vardı.
-Kolçaklı bir sandalyede oturmak, kekemeliği azaltmak için en etkili ikinci pozisyondu. Bu pozisyonda, deneklerin yarısı hafif kekemelik yaşadı. Deneklerin hiçbiri, uzanırken veya kolçaklı bir sandalyede otururken şiddetli veya çok şiddetli kekemelik yaşamadı.
- Kolçaksız bir sandalyede oturmak veya ayakta durmak kekemeliği azaltmak için en az etkili pozisyondu. Deneklerin yarısı, kolçaksız bir sandalyede otururken veya ayakta dururken şiddetli veya çok şiddetli kekemelik yaşadı.
Diğer vücut pozisyonlarıyla karşılaştırıldığında, kolçaklı bir sandalyede uzanmak ve oturmak, kekemelik şiddeti, okuma ve konuşma görev puanlarının en düşük olduğu pozisyonlardı. Konuşma, orofasiyal, gırtlak ve solunum kaslarının hassas koordinasyonunu içeren en karmaşık motor aktivite olarak kabul edilir. En etkili vücut pozisyonunun (yani, kolçaklı bir sandalyede uzanmak ve oturmak), konuşmayı iyileştirebilen vücudun maksimum gevşemesini desteklediğini varsayıyoruz. Bununla birlikte, bu ilişkilerin gelecekte daha sağlam kontrollü çalışmalarda araştırılması gerekmektedir. Ek olarak, bu sonuçları daha da doğrulamak için konuşma üretimi sırasında çeşitli vücut pozisyonlarının propriyoseptif geri bildirim üzerindeki etkisinin değerlendirilmesi önerilir.
Vücut pozisyonunun konuşma üzerindeki etki mekanizmaları
Boyun ve çene kasları, boyun veya vücut pozisyonundaki ince değişikliklerle harekete geçirilebilen, yoğun şekilde doldurulmuş kas iğciklerinden oluşur. Diğer motor işlevler gibi konuşma motor çıktısının da gelen propriyoseptif ve duyusal bilgilere bağlı olduğu öne sürülmüştür. Dahası, duyu-motor kontrolü konuşma üretiminde hayati bir rol oynar. Ek olarak, kekemeliği olan kişiler, hedefe yönelik belirli çene hareketleri sırasında azalmış propriyoseptif işlev ve oral-motor görevlerde zayıf performans gösterirler. Azalan propriyoseptif performans, çene hareketlerini fonasyonla koordine etme yeteneğinin azalmasıyla ilişkilendirilmiştir, bu da kekemelikte sıklıkla görülen eklem koordinasyon bozukluğu sırasında bu faktörün önemini düşündürür. Önceki bir çalışmanın sonuçları, hareket doğruluğunu artırmak için hareket stratejilerini değiştiren şiddetli kekemeliği olan kişilerin, propriyoseptif yanıt modelinde gözlenen bazı değişikliklerin duyusal hassasiyetten ziyade hareket stratejisinden kaynaklanabileceğini iddia edebilir. Başka bir çalışma, artan hareket doğruluğu ile azalan hareket hızı arasında bir ilişki olduğunu bildirdi; bu, kekemelerin konuşma hızlarını yavaşlattıklarında daha fazla akıcılık gösterdiklerini gösteriyor. Konuşmayı yavaşlatmanın akıcılığı artırma üzerindeki etkisinin, gelişmiş propriyoseptif yanıttan kaynaklanabileceği varsayılmaktadır. Bu nedenle, bu çalışmada, farklı vücut pozisyonlarının veya duruşlarının boyun ve üst ekstremite kaslarını gevşetebileceğini ve bunun da sırasıyla gelişimsel kekemeliği olan hastalarda konuşma akıcılığını artırabilir. İlk terapi seansları sırasında, bu vücut pozisyonlarının kullanılması konuşma motor becerilerinin düzeltilmesine yardımcı olabilir.
Çözüm
Bulgularımıza dayanarak, gelişimsel kekemelik tedavisine hastaların yatarak başlamasını öneriyoruz çünkü bu pozisyon hastalar için en rahat pozisyondur ve kekemeliği azaltır. Bu pozisyondayken, hastanın merkezi sinir sistemi, uygun motor aktivite ile sonuçlanan gelişmiş duyusal girdiler alabilir. Kekemelik seviyesi azaldıkça, hastalar terapi seansları sırasında kolçaklı bir sandalyede oturmak ve ardından kolçaksız bir sandalyede ayakta durmak veya oturmak gibi farklı duruşlar deneyimleyebilirler.
Rf:
Effect of Different Body Postures on the Severity of Stuttering in Young Adults with Developmental Stuttering. Abdulaziz Almudhi, 1Hamayun Zafar, Shahnawaz Anwer and Ahmad Alghadir
demosfen.org
Araştırmacılar, farklı vücut pozisyonlarının kekemeliğin şiddetini nasıl etkileyebileceği sorusuyla karşı karşıya kaldı. Soru ilginç, bu nedenle 24 yetişkin kekeme seçildi. Yatarken, kolçaklı sandalyede otururken, kolçaksız sandalyede ve ayakta kekemelik şiddeti açısından incelenmeleri planlandı.
Kekemeliğin şiddeti, farklı vücut pozisyonlarıyla ilişkili okuma ve konuşma görevleri arasında önemli farklılıklar vardır. Analiz, denekler kolçaksız bir sandalyeye oturduklarında, yatakta yatanlara kıyasla kekemelik şiddeti, okuma ve konuşma görevi puanlarında önemli farklılıklar ortaya çıkardı. Benzer şekilde, denekler kolçaksız bir sandalyeye oturduklarında, kolçaklı bir sandalyeye kıyasla bu puanlarda önemli farklılıklar vardı.
Çalışmak
Denekler kolçaksız bir sandalyeye oturduklarında, çoğunda orta veya şiddetli kekemelik görüldü. Deneklerin çoğunda, denekler yatakta yatarken hafif kekemelik şiddeti skorları vardı. Çoğu denek ayakta dururken hafif ila orta derecede kekemelik yaşadı. Neredeyse eşit sayıda denek, kolçaklı bir sandalyede oturmayla ilişkili hafif ila orta şiddette kekemeliğe sahipti. Denekler boyun kaslarını bir boyunlukla gerdiklerinde, çoğunda orta derecede kekemelik vardı.
Bu çalışma, kekemeliğin şiddetini beş farklı vücut pozisyonu için değerlendirmeyi amaçladı. Mevcut çalışmanın sonuçları göstermiştir ki
- Yüzüstü pozisyon, kekemeliğin şiddetini azaltmada en etkiliydi. Bu pozisyondaki deneklerin çoğunda hafif bir kekemelik vardı.
-Kolçaklı bir sandalyede oturmak, kekemeliği azaltmak için en etkili ikinci pozisyondu. Bu pozisyonda, deneklerin yarısı hafif kekemelik yaşadı. Deneklerin hiçbiri, uzanırken veya kolçaklı bir sandalyede otururken şiddetli veya çok şiddetli kekemelik yaşamadı.
- Kolçaksız bir sandalyede oturmak veya ayakta durmak kekemeliği azaltmak için en az etkili pozisyondu. Deneklerin yarısı, kolçaksız bir sandalyede otururken veya ayakta dururken şiddetli veya çok şiddetli kekemelik yaşadı.
Diğer vücut pozisyonlarıyla karşılaştırıldığında, kolçaklı bir sandalyede uzanmak ve oturmak, kekemelik şiddeti, okuma ve konuşma görev puanlarının en düşük olduğu pozisyonlardı. Konuşma, orofasiyal, gırtlak ve solunum kaslarının hassas koordinasyonunu içeren en karmaşık motor aktivite olarak kabul edilir. En etkili vücut pozisyonunun (yani, kolçaklı bir sandalyede uzanmak ve oturmak), konuşmayı iyileştirebilen vücudun maksimum gevşemesini desteklediğini varsayıyoruz. Bununla birlikte, bu ilişkilerin gelecekte daha sağlam kontrollü çalışmalarda araştırılması gerekmektedir. Ek olarak, bu sonuçları daha da doğrulamak için konuşma üretimi sırasında çeşitli vücut pozisyonlarının propriyoseptif geri bildirim üzerindeki etkisinin değerlendirilmesi önerilir.
Vücut pozisyonunun konuşma üzerindeki etki mekanizmaları
Boyun ve çene kasları, boyun veya vücut pozisyonundaki ince değişikliklerle harekete geçirilebilen, yoğun şekilde doldurulmuş kas iğciklerinden oluşur. Diğer motor işlevler gibi konuşma motor çıktısının da gelen propriyoseptif ve duyusal bilgilere bağlı olduğu öne sürülmüştür. Dahası, duyu-motor kontrolü konuşma üretiminde hayati bir rol oynar. Ek olarak, kekemeliği olan kişiler, hedefe yönelik belirli çene hareketleri sırasında azalmış propriyoseptif işlev ve oral-motor görevlerde zayıf performans gösterirler. Azalan propriyoseptif performans, çene hareketlerini fonasyonla koordine etme yeteneğinin azalmasıyla ilişkilendirilmiştir, bu da kekemelikte sıklıkla görülen eklem koordinasyon bozukluğu sırasında bu faktörün önemini düşündürür. Önceki bir çalışmanın sonuçları, hareket doğruluğunu artırmak için hareket stratejilerini değiştiren şiddetli kekemeliği olan kişilerin, propriyoseptif yanıt modelinde gözlenen bazı değişikliklerin duyusal hassasiyetten ziyade hareket stratejisinden kaynaklanabileceğini iddia edebilir. Başka bir çalışma, artan hareket doğruluğu ile azalan hareket hızı arasında bir ilişki olduğunu bildirdi; bu, kekemelerin konuşma hızlarını yavaşlattıklarında daha fazla akıcılık gösterdiklerini gösteriyor. Konuşmayı yavaşlatmanın akıcılığı artırma üzerindeki etkisinin, gelişmiş propriyoseptif yanıttan kaynaklanabileceği varsayılmaktadır. Bu nedenle, bu çalışmada, farklı vücut pozisyonlarının veya duruşlarının boyun ve üst ekstremite kaslarını gevşetebileceğini ve bunun da sırasıyla gelişimsel kekemeliği olan hastalarda konuşma akıcılığını artırabilir. İlk terapi seansları sırasında, bu vücut pozisyonlarının kullanılması konuşma motor becerilerinin düzeltilmesine yardımcı olabilir.
Çözüm
Bulgularımıza dayanarak, gelişimsel kekemelik tedavisine hastaların yatarak başlamasını öneriyoruz çünkü bu pozisyon hastalar için en rahat pozisyondur ve kekemeliği azaltır. Bu pozisyondayken, hastanın merkezi sinir sistemi, uygun motor aktivite ile sonuçlanan gelişmiş duyusal girdiler alabilir. Kekemelik seviyesi azaldıkça, hastalar terapi seansları sırasında kolçaklı bir sandalyede oturmak ve ardından kolçaksız bir sandalyede ayakta durmak veya oturmak gibi farklı duruşlar deneyimleyebilirler.
Rf:
Effect of Different Body Postures on the Severity of Stuttering in Young Adults with Developmental Stuttering. Abdulaziz Almudhi, 1Hamayun Zafar, Shahnawaz Anwer and Ahmad Alghadir
demosfen.org